Punjabi poetry blog

 مارچ 15,2023   صبح دی سیر ............ نجمہ مسعود ۔ صبح دی میں سیر کراں مینوں چاہ چڑھیا  ھولی ھولی ٹردا میں باغ جناح وڑیا اوتھے دی تے بلے بلے دنیا نرالی سے  پھلاں نال جھکی ھوئی ایتھے ھر ڈالی سی پہلے مینوں ٹکری کڑی او اک بالی سی اچا پاجامہ اودھا جیویں کرتا ھی خالی سی آگے آگے ڈولی پچھے منڈیاں دی ٹولی کدی جمپاں لانڑ کدی ٹردے سے ھولی کناں وچ ٹوٹیاں بلاں اُتے لالی سی مڑ کے جو تکیا سو بی بی او جلالی سی ٹاھلیاں دی چھاواں ھیٹھ بیٹھے سی پڑھاکو اک پاسے بابے ۔۔ بیٹھے پکھدے تمباکو   پار جھاڑی نال تکیا جد لیڑا آک اڑیا  دل نے جو چھکی لائی اتھے جا کھڑ یا  موٹیاں نہ ھونڑ ایتھے انہاں دے نال دیاں ٹردیان سن اینج جیویں چکھڑ پیاں چالدیاں دوجے پاسے جھاڑیاں توں جھاتی کوئی پاندا سی سہتراں تے اُتے اک جوڑا پیا آؤندا سی ھولی ھولی ٹردی ڈگ پئی شیدائن او بابے نے جھٹ ودھ اونوں جا پھڑیا  ھیر تے رانجھے وانگ تہاڈی وی مثال اے کول جا کے اینہاں کول ایہہ قصہ گھڑیا  گول چکر کھا کےمیں سبزے تے بہہ گیا  لال سوٹ والی ناری نوں تکدا ای رہ گیا  لال لال گلاں اُتے...

 

  پنج سائے میں ڈھلاواں  تیرے در تے آواں جاواں تیرے عشق چے میں جیواں اسی آس چے مر جاواں اکو عشق میں تے مناں  اودھے نال ھی  پَلا  بھناں ترلہ ایخو ای میرے مولا کِد ے مجزوب بنڑ نہ جاواں عشق  عقل دی نہیں  سنڑدا میں کہڑے پاسے جاواں  گل ھوش و خرد والی  کیویں سب نوں جا سناواں الف اللہ او ھے اکو مالک دوجا کویں  ھو سکدا اے سمجھن والا سدھا نسخہ کیویں تہانوں سمجھاواں معشوق  سدا توں واحد ھوندا سچا گیت  سناواں دل دے سو سو شیشیاں اندر کئی چہرے لکاؤاں شرک دی معافی ھو نہیں سکدی رونے تے پچھتانے نال موڑ لے اپنے دل نوں اک تے، تینوں  ُستا میں جگاواں نجمہ مسعود 🌱 Punjabi poetry 

  لکھ شکر کراں اس رب دا میں جنہیں رات بنائی سکھ والی ایہہ نعمت سوھنے رب دی اے,بھل جاندی ھر گل دکھ والی سکھ وسدی اس دنیا اندر او دکھ دیاں  ساھواں کی سمجھن  اے پُچھو اونہاں بالاں توں جنہاں رات گزاری اے بُکھ والی   نجمہ مسعود

 حمد باری تعالی .... او مالک اے کل دا اے جہاں اے اسی دا نہ همت کسی دی اودی تهاں تے بولے مشیت ایزدی دے  رازاں نوں کهولے اسی دی رضا اے اسی دی اے حکمت او چاهوے تےآپی پنڈاں نوں کهولے اے دنیا اے وڈی تے وڈے بکهیڑے نیکی تے بدی نوں واہ واہ نکهیڑے اسی وڈے سرکش اسی ایتهے باغی کریں پار یارب ساڈے بهی بیڑے نجمہ  مسعود

  ایس زمانے توں نہیں زمانے دی بدلی ھوا توں ڈر لگدا اے  منہوں ویکھیاں اس دھرتی تے کوئی کھوٹا نہ کھرا لگدا اے وی میں جاندی آں شفقت اے تحفہ ازلاں توں میرے لئی  پر معزرت اس دور دے بزرگاں دی شفقت توں وی ڈر لگدا اے ایتھےرائج اے جنگل دا قانون، لاقانونیت تے کھلےھوئے جھاکے  خون منہ لگ گیا اے جناں نوں ایہناں درندیاں توں ڈر لگدا اے رب دیاں نعمتاں تے لعنت پاؤندے لعنتاں ھس ھس گل  نال لاندے  معصوم  فرشتیاں دے لبادیاں والے اینہاں ابلیساں توں ڈر لگدا اے  سبق شوق اخلاق دا درس محبت والا سکھیئے پر کتھے جایئے   کیوں علم و عمل والے ایس  در تے دستک توں وی ڈر لگدا اے  وریاں چے کدی سنڑدے ساں کچی کلیاں دی مسلن دی پہڑی خبر  ھر پاسے ھوس دا زھر پھیلیا اینا اخبار کھولن توں وی ڈر لگدا اے  رکھاں جزبات تے پہرا ھر دم کدی چھلکے نہ اکھیاں دا ڈکیا دریا میرا   نمانڑیاں ماواں دیاں ھُوکاں سن کےاکھاں کھولن توں وی ڈر لگدا اے نجمہ مسعود 😥