Punjabi poetry blog

 حمد باری تعالی .... او مالک اے کل دا اے جہاں اے اسی دا نہ همت کسی دی اودی تهاں تے بولے مشیت ایزدی دے  رازاں نوں کهولے اسی دی رضا اے اسی دی اے حکمت او چاهوے تےآپی پنڈاں نوں کهولے اے دنیا اے وڈی تے وڈے بکهیڑے نیکی تے بدی نوں واہ واہ نکهیڑے اسی وڈے سرکش اسی ایتهے باغی کریں پار یارب ساڈے بهی بیڑے نجمہ  مسعود

 یار بندے نے تن قسم دے۔    وکھو وکھ پچھان دن پہلے یار نی گلیں باتیں دوجے بکھرے کھانڑ دے پہلا ملے تے گلاں باتاں خاطر نال ذبان زبان دے دوجا ملے تے چھیتی کردا چارے کھان کھوان دے جانی یار نوں آپ ملیں توں جھگڑے چھڈ نقصان دے لینا ہوے تے لے دل اودھا دینی ہوے تے جان دے پھر دنیا تیرے لئ جنت کہندا نال ایمان دے

او بندیاں نوں پہلے پنڑدا اے صبر دی  پہٹھی جیویں  ُپہندا اے جیڑے اودی رضا چے راضی ھونڑ اونہاں نوں خاص کم لئ چنڑدا اے اچے رتبے ایویں نہیں ملدے نے اکھاں بند تے ھونٹ سلدے نے اے پھل جے وریاں دے چلے دے ڈھول رھندے جے اکو ِکلے دے اُکا میں نوں اندروں مُکاندے نے تد ولیاں دا رتبہ پا ندے نے رب اونہاں دی دل وچ وسدا اے باطن شیشے وانگوں دسدا اے او رھندے رب دی  دنیا چے نہیں ودسدے سب دی دنیا چے نجمہ مسعود🌱

  ایس زمانے توں نہیں زمانے دی بدلی ھوا توں ڈر لگدا اے  منہوں ویکھیاں اس دھرتی تے کوئی کھوٹا نہ کھرا لگدا اے وی میں جاندی آں شفقت اے تحفہ ازلاں توں میرے لئی  پر معزرت اس دور دے بزرگاں دی شفقت توں وی ڈر لگدا اے ایتھےرائج اے جنگل دا قانون، لاقانونیت تے کھلےھوئے جھاکے  خون منہ لگ گیا اے جناں نوں ایہناں درندیاں توں ڈر لگدا اے رب دیاں نعمتاں تے لعنت پاؤندے لعنتاں ھس ھس گل  نال لاندے  معصوم  فرشتیاں دے لبادیاں والے اینہاں ابلیساں توں ڈر لگدا اے  سبق شوق اخلاق دا درس محبت والا سکھیئے پر کتھے جایئے   کیوں علم و عمل والے ایس  در تے دستک توں وی ڈر لگدا اے  وریاں چے کدی سنڑدے ساں کچی کلیاں دی مسلن دی پہڑی خبر  ھر پاسے ھوس دا زھر پھیلیا اینا اخبار کھولن توں وی ڈر لگدا اے  رکھاں جزبات تے پہرا ھر دم کدی چھلکے نہ اکھیاں دا ڈکیا دریا میرا   نمانڑیاں ماواں دیاں ھُوکاں سن کےاکھاں کھولن توں وی ڈر لگدا اے نجمہ مسعود 😥

  مٹی دے کھڈونے وانگوں بندے دی کہانی اے پتہ نہیں کہڑے ویلے کھیڈ مک جانڑی اے اکو رب سچا تے اودھی ذات سیانڑی اے   ایہہ دانڑیاں دی وڈیائی دی روایت پرانی اے  اُچی ذات دی شان دا اُچا شملہ نشانی اے مٹی نال بنی اے مٹی چے رل جانڑی اے دسو کنے چِہر ایتھے زندگی مسکراؤنڑی اے موت  نے  جندڑی دی کنڈی کھڑکاؤنڑی اے جال وچوں کڈ کے پنچرے چے پاؤنڑی اے جتھوں روح  آئی سی اوتھے اپڑاؤنڑی اے نجمہ مسعود